شاید شما هم گاهی با خود اندیشیده باشید که چطور شرکت های بیمه با وجود پذیرش این همه ریسک ورشکست نمی شوند ، اگر در یک شهر بزرگ زلزله یا سیلی عظیم رخ دهد شرکت های بیمه چگونه تمام خسارت ها را پرداخت میکنند ، مگر سرمایه شرکت های بیمه چقدر است ؟

رمز موفقيت و ماندگاری شرکت های بيمه علاوه بر استفاده بهينه از علم آمار و احتمالات پديده ای است به نام بيمه اتکايی . بيمه اتکايی عملی است که به موجب آن شرکت بيمه ، شرکت ديگری را به نام بيمه گر اتکايی در نتايج مالی تعهدات بيمه خود به روش هاي مختلف مشارکت ميدهد.

با بيمه اتکايی ریسک پذیرفته شده توسط شرکت بیمه بين چندين شرکت بيمه در داخل و خارج از کشور تقسيم ميگردد ، بنابراين در صورت بروز خسارتی بزرگ وضعيت مالی شرکت بيمه با مخاطره روبرو نخواهد شد.

به عبارت ديگر بيمه اتکايی يعنی تقسيم و توزيع جهانی ریسک . لازم به ذکر است که هيچ رابطه حقوقی بين خريداران بيمه با بيمه گر اتکايی وجود ندارد به عبارت ديگر در صورت وقوع خسارت بيمه گذاران با مراجعه به شرکت بيمه خسارت خود را به طور کامل دريافت ميکنند و پس از تسويه خسارت شرکت بيمه بر اساس قراردادی که با شرکت بيمه اتکايی داخلی و يا خارجی دارد سهم مشخصی از خسارت پرداخت شده را از آن شرکت دريافت خواهد کرد و بيمه گذاران حق مراجعه مستقيم به بيمه گر اتکايی را ندارند.

(البته در برخی بازارهای بيمه به ويژه آمريکا با استفاده از کلوز خاصی به نام cut through بيمه گذار اين حق را بدست مي آورد که چنانچه بيمه گر صادر کننده بيمه نامه دچار مشکلات مالي يا اعسار گردد و از پرداخت خسارت عاجز گردد ميتواند مستقيما برای دريافت خسارت به بيمه گر اتکايی مراجعه کند ).

لازم به ذکر است که شرکت های بیمه ای موظف هستند بخشی از مبلغ حق بیمه دریافتی را به شرکت بیمه مرکزی تحت عنوان بیمه اتکایی اجباری پرداخت کنند